( මෙහි එන නම් ගම් සියල්ල මන: කලපිතය. )
෴ රතු ඇට මිදුළු ෴
( 3 වන කොටස )
මා ජංගම දුරකථනයත් රැගෙන මිදුලට ගොස් හෂාන්ට ඇමතුමක් ගත්තෙමි.
"හෙලෝ, ඔව් කියපං කෙවින්" ඔහු සුපුරුදු අයුරින් ඇමතුවේය.
" මචං උඹ වැඩකද ඉන්නෙ, ටිකක් වෙලාව අරං කතා කරන්න ඕන බං "
" අහ්... හරි මචං අවුලක් නෑ කියපං " හෂාන් කීවේය.
" මචං හෂාන් මං ලොකු අවුලක පැටලිල වගේ බං ඉන්නෙ. මට හිතා ගන්න බැරුව බං ඉන්නෙ මොකද්ද මේ කියල "
" හරි ඉතිං මොකද්ද කියපංකො. මොකො පුතා සිල් පවාරනය කරලවත්ද " කී හෂාන් සිනාසෙන්න පටන් ගත්තේය.
" නෑ නෑ බං මේක එහෙම එකක් නෙමෙයි... අහපංකො " විහිළුව නැවතීමෙ අරමුණෙන් මා කීවෙමි.
" හරි හරි කෙවින් උඹ දැං කොහෙද ඉන්නෙ කියපං "
" මං ගෙදර ඉන්නෙ බං. ඇයි? "
" හරි මචං මං දැනුයි යන්න හදන්නෙ. මං දැං උඹලගෙ ගෙදර එන්නද? "
" අනේ මචං ලොකු දෙයක් වරෙන් හෙටත් නිවාඩු නිසා අපිට මේ ගැන කතා කරන්නත් පුලුවං "
" හරි කෙවින් මං දැං එන්නම්. රෑට කන්න ටිකක් වැඩියෙන් හදපං.... " කී හෂාන් සිනාසෙමින් ඇමතුම විසන්ධි කළේය.
මේ අතරේ මා හට තදින් දැනුන ඔලුවෙ කැක්කුම නිසා හෂාන් පැමිණෙන තුරු මා ඇඳට වී සිටියෙමි. මා තදින් නින්දට වැටෙන්නට ඇත මක්නිසාද හෂාන් ගෙදරට එන බවවත් මා දන්නේ නැත.
" ඒයි කෙවින් නැගිටපං බං. මොකද්ද බං උඹ එන ගමන් නිදිකුම්බ මලක්වත් ඉම්බද? " හෂාන් මගේ කකුලෙන් අදින්න පටන් ගත්තේය.
හෂාන් මිතුරෙකු වශයෙන් ඉතා ලඟින් ආශ්‍රය කළ හැක. ඔහු නිරන්තරයෙන් විහිළු තහළු කරන ජීවිතය දෙස සරලව බලන කෙනෙකි. නමුත් බැරෑරුම් අවස්ථාවකදී ඒ දෙස ගැඹුරින් බැලීමට ද සමතෙකි.
" ඒයි උඹ ගිහිං ඇඟපත හෝදගෙන වරෙං ආ... මේ තුවාය ගනිං "
" එතකොට මං ඇඳගෙන ඉන්නෙ මේ තුවායද? "
" හරි හරි උඹ හෝදගෙන වරෙංකො අර මං ඇඳල විසි කරපු සරමක් තියෙනව ඒක දෙන්නම් " සිනහව තද කරගෙන මා කීවෙමි.
" ආ... ඇත්තද එහෙනම් හිටපංකො මං එනකං " කී හෂාන් නාන කාමරයට ගියේය.
හෂාන් පැමිණි පසු අම්මා පිළියෙල නර තිබූ තේ සහ හැලපද රැගෙන මිදුලට ගොස් එහි වූ බංකුව මත ඉඳගත්තෙමු. තේ පානය කරන අතර මා මුහුණ දුන් සිද්ධිය සම්පූර්ණයෙන්ම හෂාන්ට පැවසුවෙමි. සැහැල්ලු මනසකින් මාගේ කතාව ඇසීමට පැමිණි හෂාන්ගේ මුහුණේ භීතියක සෙවනැලි මතු විය.
" ඔන්න ඕකයි මචං මං බය වෙලා හිටියෙ "
" උඹට විතරක් නෙමෙයි බං මගේ හිතටත් බයක් දැනෙනව "
" මෙහෙමයි කෙවින් අපිට මේක ගැන හරි තීරණයකට එන්න විස්තර මදි නේද? අපිට තියෙන එකම දේ ඔය කෝල් එක ආපු නම්බර් එක විතරයිනෙ "
" ඇයි මචං ඒ කෝල් දෙකම ආපු වෙලාව, ඒ කටහඬ, ඇහුණ දේවල් "
" ඔව් ඇත්ත ඒත් ඒවයෙන් මේක කරේ කවුද කියල හොයා ගන්න බෑනෙ බං "
" හ්ම් ඒකනම් ඇත්ත තමයි " මා හෂාන්ගේ මතයට එකඟ විය.
ඒ ආකාරයෙන් එදින සැඳෑව ගෙවා දැමූ අප රාත්‍රී ආහාරය රැගෙන වෙලාසනින් නින්දට වැටුනෙමු.
පසුදා අවදි වන විට උදෑසන හත පසුවී තිබින. තේ පානය කරමින් රූපවාහිනීයේ විකාශය වෙමින් තිබුනු ප්‍රවෘත්ති වෙතට අවධානය යොමු කරගෙන සිටින විට එහි වූ එක් ප්‍රවෘත්තියකින් අප දෙදෙනා ගල් ගැසුනි.
" ඊයේ පස්වරුවේ දෙල්ගොඩ ප්‍රෙදේශයේ ලඳු කැලෑවක තිබී නාඳුනන මල සිරුරක් හමුවී ඇති බව පොලිස් ආරංචි මාර්ග වාර්තා කර තිබේ.
ඉතා මිලේච්ඡ ආකාරයෙන් හඳුනා ගත නොහැකි පරිදි කපා කොටා සිරුර මෙම ස්ථානයට ගෙනැවිත් දමා ඇති බවත් මෙම ඝාතනය සිදු කොට ඇත්තේ 13 වනදා බව වැඩි දුර ආරංචි මාර්ග පවසා ඇත. එම ප්‍රදේශ භාර පොලිසිය මේ පිළිබඳ වැඩි දුර පරීක්ෂණ කටයුතු ආරම්භ කර ඇති බව දන්වා සිටී "
" මේව අහනකොට බය තවත් වැඩි වෙනව බං " හෂාන් පැවසුවේ කලකිරුනු ස්වභාවයකිනි.
"හෂාන් ගෙදර ඉන්නත් කම්මැලිනෙ අපි ටවුන් එක පැත්තෙ ගිහිං එමුද?"
මා යෝජනා කළෙමි.
එම යෝජනාවට හෂාන් එකඟ විය. අපි දෙදෙනා ඉක්මනින් ලෑස්ති වී කෑම කන විට අම්මා පැමිණ,
" ඕගොල්ලො කොහෙද පුතා යන්නෙ? "
" අපි ටවුන් එක පැත්තෙ ගිහිං එන්නම් අම්මෙ. ගෙදරට වෙලා ඉන්නත් කම්මැලිනෙ "
" හ්ම්... එහෙනම් පරිස්සමෙන් ගිහිං එන්න "
අපි දෙදෙනා ගෙදරින් පිටත් වූයේ උදෑසන නවයට පමණය. පොත් සාප්පුවට යෑමටත් ඇඳුම් ටිකක් ගැනීමටත්, ටවුමේ අවන්හලක් කරන මාගේ මිතුරෙකු හමු වීමටත් අපි බලාපොරොත්තු වූවෙමු.
" කෙවින් කාගෙද බං අර කාර් එක. අර ගේට්ටුව ගාව තියෙන්නෙ. ඇතුලෙනම් කවුරුත් නෑ නේ "
" මේ හෂාන් ඕප දූප හොයන්නෙ නැතුව වරෙං "
අපි දෙදෙනා කතා කරමින් ටවුන් එකේ ඇවිදගෙන ගියෙමු. පොත් සාප්පුවෙත් ඇඳුම් කඩ වලත් කාලය ගත කර ඉන් පසු මිතුරාගේ අවන්හලට ගොඩ වී සංග්‍රහයකටද සහභාගී වී කතා බහ කරමින් සිටියෙමු. මාගේ මිතුරන් දෙදෙනා හමු වූයේ එදින බැවින් ඔවුහු බර කතාවක වැටී සිටියහ. එක වරම මා වෙත හැරුනු හෂාන්,
" කෙවින් අර බලපං අර අපි එනකොට ගේ ගාව තිබුණ කාර් එක නේද? උන් දෙන්න අපි දිහානෙ බං බලන් ඉන්නෙ. "
" ඔව් බං ඇයි ඒ? අපි යමු බං ඉක්මනට මගෙ හිතටත් අමුත්තක් දැනෙනව "
" කෝසල අපි එහෙනං ගිහිං එන්නම් මචං. තව වැඩ වගේකුත් තියෙනව බං "
අපි කෝසලට සමු දී ඉක්මනින් එතනින් ආවෙමු. අපි දෙදෙනාටම එකම වගේ භියක් ඇති වී තිබින. අපි වේගයෙන් ඇවිද ආවේ බස් නැවතුම් පළ දෙසටය.
" කෙවින් උන් එන්නෙ අපේ පස්සෙන් වගේ බං. මොන මගුලක්ද බං මේ? යං යං ඉක්මනට.... "
ඒ මෝටර් රථය අප පසු කර ගොස් ඉදිරියෙන් නැවැත්වීය. එක වරම කළු ඇඳ ගත් මුහුණු වැසෙන්න තොප්පි දමා ගත් දෙදෙනෙක් බැස අප දෙසට එන්නට විය.
( මතු සම්බන්ධයි )
නියමයි මචන්..දැන් ටිකක් දියුනු වෙලා.ඔහොම යමු..:) :) :)
ReplyDeleteස්තූතීයි මචං!
ReplyDelete